Spis treści
Okazuje się jednak, że Dubaj jest nie tylko rajem dla turystów, ale także rajem podatkowym. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich nie płaci się podatku dochodowego od osób fizycznych, a do niedawna nie płaciło się również podatku CIT. Tak więc zarówno osoby pracujące na kontrakcie, jak i właściciele części firm cały zarobek biorą do swojej kieszeni. Z wynagrodzeń nie pobiera się też składek na ubezpieczenia społeczne. Podstawowe ubezpieczenie zdrowotne ma obowiązek opłacić pracodawca. W Dubaju nie funkcjonuje odpowiednik polskiego ZUS i po zakończeniu życia zawodowego nie ma państwowej emerytury. W efekcie wynagrodzenie brutto jest równocześnie pensją netto. Czy tak właśnie wygląda zarobkowy raj?
Skoro pracownicy nie płacą podatku dochodowego to, w jaki sposób Zjednoczone Emiraty Arabskie zarabiają na budowę takich cudów jak Dubaj? Przyjrzyjmy się pokrótce systemowi podatkowemu w Dubaju i ZEA.
Status rezydencji bez znaczenia w Dubaju
Większość państw rozgranicza podatników na rezydentów i nierezydentów podatkowych. Takie postępowanie pozwala naliczyć różne formy opodatkowania na dochody stałych mieszkańców kraju i obcokrajowców. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich taki podział z punktu widzenia podatku dochodowego nie ma znaczenia, ponieważ nie ma podatku PIT.
Dochody obywateli Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz obcokrajowców są traktowane tak samo, czyli nie są opodatkowane. Osoby legalnie zarabiające w Dubaju nie muszą też dokonywać rocznego rozliczenia podatkowego, więc status rezydencji nie jest potrzebny do określenia obowiązków podatkowych.
Bez podatku dochodowego w Dubaju — skąd państwo bierze pieniądze?
Szejk Mohammed bin Rashid Al Maktoum oficjalnie zapowiedział, że w Zjednoczonych Emiratach Arabskich podatek dochodowy od osób fizycznych nigdy nie będzie sposobem na łatanie finansów państwa. Oznacza to, że władze ZEA muszą w inny sposób czerpać dochód na rozwój kraju.
W efekcie podatki są nakładane na wynajem mieszkań, posiadanie nieruchomości czy różne usługi. Osoby przebywające w Dubaju muszą się także liczyć z wysokimi kosztami usług medycznych nieobjętych obowiązkowym ubezpieczeniem. W ZEA funkcjonują tylko państwowe firmy komunikacyjne i wysokie ceny połączeń telefonicznych oraz internetowych również służą łataniu budżetu.
Władze w 2017 roku wprowadziły wysokie akcyzy na niektóre produkty. W 2018 roku wprowadzono podatek VAT w wysokości 5% na niektóre produkty i usługi. W styczniu 2023 został wprowadzony 9% podatek CIT, który obowiązuje firmy, których zyski przekraczają 375.000 dirhamów rocznie, czyli około 100.000 dolarów.
Mieszkańcy Dubaju są zwolnieni z podatku dochodowego, ale nie oznacza to, że całkowicie unikają podatków. Po prostu państwo zarabia w inny sposób.
Wynagrodzenie brutto-netto w Dubaju
Przeszukując sieć w poszukiwaniu ofert pracy, najczęściej znajdujemy ogłoszenia opatrzone stawkami brutto. Ten proceder nie dotyczy Dubaju, w którym nie obowiązuje podatek dochodowy od osób fizycznych oraz nie ma obowiązkowych ubezpieczeń społecznych potrącanych z wynagrodzenia pracownika. Od pewnego czasu funkcjonuje obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne, ale to pracodawca jest zobowiązany do jego płacenia. W efekcie w Dubaju nie funkcjonuje pojęcie płacy brutto i netto.
Przypomnijmy, że wynagrodzeniem brutto nazywamy kwotę, jaką pracownik zarabia przed potrąceniem należności na rzecz państwa. Analogicznie wynagrodzeniem netto określamy kwotę otrzymywaną "na rękę" po odliczeniu wszystkich obciążeń. Pracując w Dubaju, nie trzeba sobie zawracać głowy wyliczaniem zarobków netto.
Jak rozliczyć dochody z Dubaju w Polsce?
Wiemy już, że dochody w Dubaju nie są opodatkowane, a więc podatnik nie płaci z ZEA podatku dochodowego od osób fizycznych. Czy to oznacza, że w Polsce trzeba zapłacić podatek dochodowy od wpływów uzyskanych w Dubaju?
W przypadku rozliczenia dochodów z Dubajem dochodzi do dość ciekawej sytuacji. Przepisy zakładają bowiem rozliczenie z wykorzystaniem tak zwanej metody odliczenia proporcjonalnego. Na czym polega ta metoda? Otóż polscy rezydenci podatkowi mają obowiązek wykazania dochodów uzyskanych na terenie Zjednoczonych Emiratów Arabskich w deklaracji PIT-36 z załącznikiem ZG. Te zostają opodatkowane w Polsce, ale podatnik ma prawo odliczyć podatek już zapłacony za granicą. Odpis jest możliwy tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.
Problem polega na tym, że w Dubaju nie zapłacimy podatku dochodowego, więc teoretycznie nie można dokonać odpisu. Osoby nieuzyskujące dochodów w Polsce mogą jednak skorzystać z ulgi abolicyjnej. Ta pozwala na odliczenie różnicy pomiędzy podatkiem obliczonym z zastosowaniem metody proporcjonalnego odliczenia a podatkiem obliczonym według metody wyłączenia z progresją.
System podatkowy Zjednoczonych Emiratów Arabskich jest bardzo zachęcający dla obcokrajowców. Praca w Dubaju staje się bardzo opłacalna w obliczu braku obowiązku opłacania podatku. Trzeba jednak pamiętać, że przez ten stan rzeczy wzrosły opłaty za pewne usługi i towary.
To może Cię również zainteresować