Spis treści
Dotychczasowo zatrudnieni na umowę o pracę we Francji byli zobowiązani do samodzielnego odprowadzania podatku dochodowego. Podatnicy deklarowali dochody i informowali o ewentualnych zmianach w wynagrodzeniu oraz sytuacji rodzinnej kilka razy do roku. Urząd skarbowy obliczał należny podatek dochodowy, który należało samodzielnie opłacić. Od 1 stycznia 2019 roku zaczął obowiązywać system poboru Pay As You Earn (PAYE), co oznacza, że składki na poczet podatku dochodowego pobierają pracodawcy z wynagrodzenia podatnika.
W wyniku zmian podatnicy zarabiający legalnie we Francji będą mieli możliwość ubiegania się o zwroty nadpłaconego podatku. Wcześniej płacili podatek już pomniejszony o ewentualne ulgi.
Kiedy i jak składać zeznanie podatkowe we Francji?
Na początek zwróćmy uwagę, że rok podatkowy we Francji jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, czyli trwa od 1 stycznia do 31 grudnia. Francuski urząd skarbowy od 1 stycznia 2019 roku narzucił obowiązek rozliczania się za pomocą internetu. Stosowne deklaracje można znaleźć na stronie ministerstwa finansów: Impots.gouv.fr Tradycyjną metodę składania deklaracji papierowych mogą zastosować niektórzy podatnicy drogą wyjątku. Przykładowo mogą to być osoby nieposiadające dostępu do internetu w gospodarstwie domowym, czy podatnicy niepotrafiący obsługiwać komputera.
Deklaracje należy składać w terminach określonych co roku przez urząd skarbowy. Najczęściej są one ustalone na kwiecień-maj. Papierowe deklaracje należy składać wcześniej niż internetowe.
Rozliczenia dokonuje się na podstawie formularza podatkowego dostarczanego przez urząd skarbowy (avis d’imposition). Dokumenty są dostarczane pocztą w kwietniu. Fiskus na podstawie rozliczenia z roku wcześniejszego wylicza należny podatek i podaje informacje o zapłaconych składkach. Podatnik, wypełniając w systemie internetowym deklarację, nanosi ewentualne zmiany, w wyniku czego wylicza się czy potrącone zaliczki opłaciły cały podatek, czy też wymagają dopłaty bądź zwrotu.
Wypełniając internetową deklarację podatkową, należy podać następujące informacje:
- Numéro de télédéclarant - numer znajdujący się na otrzymanym od urzędu skarbowego formularzu podatkowym.
- Numéro d'immatriculation fiscale - numer identyfikacji podatkowej nadany przez urząd skarbowy przy pierwszym rozliczeniu.
- Le revenu fiscal de référence - dochód stanowiący podstawę do naliczenia podatku. Wysokość dochodu z podatku referencyjnego jest obliczana przez urząd skarbowy na podstawie dochodów z poprzedniego roku.
W ostatnich latach francuski system przechodził poważne zmiany ze względu na wprowadzenie pobierania podatku u źródła. Obecnie, cały system uzyskał już płynność i przejrzystość działania.
Obowiązek rozliczenia się z fiskusem mają wszyscy rezydenci podatkowi, czyli osoby mieszkające we Francji ponad 183 dni. Obowiązek dotyczy także osób, których dochód czerpany nad Sekwaną będzie stanowił większość całkowitego dochodu ze wszystkich krajów. Deklaracji podatkowej nie muszą składać osoby odnotowujące dochód roczny mieszczący się w kwocie wolnej od podatku.
Jakie ulgi podatkowe mogę uzyskać we Francji?
Najważniejszą ulgą podatkową we Francji pozostaje kwota wolna od podatku. Francuski fiskus także w tej kwestii wprowadza dynamiczne zmiany. Dochody w 2023 roku nie będą opodatkowane, jeżeli nie przekroczą kwoty 10 777 euro rocznie. W 2024 roku kwota wolna od podatku zostanie zwiększona.
Francuski system podatkowy słynie z prorodzinnego nastawienia. Wynika to z licznych ulg pozwalających obniżyć wysokość podatku dochodowego. Między innymi można się starać o ulgi z tytułu:
- edukacji dzieci
- zatrudnienia opieki dla dzieci bądź osób starszych
- kosztów utrzymania członków rodziny
- darowizn na cele charytatywne
- wydatków na zakup ekologicznych instalacji grzewczych
Francuski fiskus przewidział także tak zwaną premię za pracę. PPE (Prime pour l’emploi) jest przyznawana uboższym gospodarstwom domowym, w których przynajmniej jedna osoba przepracowała cały rok podatkowy. Gospodarstwom domowym jest przyznawana ulga w wysokości 20%, o ile ich dochód nie przekroczy 21 249 euro na osobę samotną i 42 498 euro w przypadku par wspólnie się rozliczających. Do tych kwot należy dopisać 3 836 euro za każde dziecko na utrzymaniu.
Jak widać, francuski urząd skarbowy wspiera rodziny i pozwala uzyskać wysokie zwroty. Oczywiście w związku z dynamicznymi zmianami część z ulg może ulec zmianie.
Jak rozliczyć dochód z Francji w Polsce?
Francja i Polska zawarły umowę odnoszącą się do unikania podwójnego podatku dochodowego. Na jej mocy do 2019 roku francuski dochód podlegał w Polsce metodzie wyłączenia z progresją. Oznacza to, że osoba zobowiązana do złożenia deklaracji PIT-36 w polskim urzędzie skarbowym uwzględniała zagraniczny dochód z Francji. Ten nie podlegał jednak opodatkowaniu, ale wliczał się do ustalenia stawki procentowej polskiego podatku dochodowego. Osoby, które nie uzyskały równocześnie dochodu w Polsce, nie musiały się rozliczać z polskim fiskusem.
Francja ratyfikowała postanowienia Konwencji MLI z dniem 1 stycznia 2019 roku. Okatualnie dochody z 2023 roku będą już podlegały postanowieniom międzynarodowej umowy. Oznacza to, że polscy rezydenci podatkowi zarabiający w 2023 roku na terenie Francji i nieuzyskujący dochodu w Polsce będą mieli obowiązek złożenia deklaracji PIT-36 z załącznikiem ZG.
Dochód z Francji będzie podlegał opodatkowaniu, ale podatnik będzie miał możliwość odliczenia od należnego podatku ten opłacony za granicą. Pojawi się także możliwość skorzystania z ulgi abolicyjnej, co powinno pozwolić na całkowite zniwelowanie podwójnego opodatkowania. Niestety wprowadzi to bardziej skomplikowane zasady dla podatników.
To może Cię również zainteresować