Spis treści
Czy trzeba zgłaszać pracę zdalną w innym kraju?
Praca zdalna w domu jest coraz częściej pożądaną formą zatrudnienia. Wykonywanie obowiązków zawodowych w zaciszu własnego mieszkania nie budzi w dzisiejszym społeczeństwie żadnych większych zastrzeżeń. Wątpliwości jednak pojawiają się po zadaniu pytania, czy fakt pracowania zdalnie w innym kraju powinien zostać gdzieś zgłoszony. Jest to kwestia, która nie została jeszcze jednolicie uregulowana w polskim systemie prawnym. Głównym czynnikiem determinującym tę kwestię jest forma zatrudnienia. W ogłoszeniach oferowana jest w różnych formach praca zdalna za granicą - B2B to jeden z często proponowanych kontraktów. Najpopularniejszą formą zatrudnienia jest jednak standardowa umowa o pracę. Jej zawarcie wiąże się z pewną ilością wyzwań.
Największym kłopotem - zarówno z perspektywy pracownika, jak i pracodawcy - może okazać się kwestia ubezpieczenia. Jeżeli praca nie zostanie zgłoszona w odpowiednich instytucjach, możliwe jest naliczenie kar przez lokalne organy ubezpieczeniowe. Wiąże się to również z niedogodnością dla pracownika - jeśli pracodawca opłaca składki jedynie w Polsce, a nie za granicą, osoba zatrudniona nie ma prawa do korzystania z publicznej opieki zdrowotnej. W celu uniknięcia przykrych komplikacji pracownik powinien czuć się zobligowany do poinformowania pracodawcy o miejscu, z którego wykonuje pracę.
Jakie formalności wiążą się z podjęciem pracy zdalnej w innym kraju?
Pracodawca powinien zadbać o szereg formalności, jeżeli zdecyduje się na stworzenie oferty pracy zdalnej dla osób przebywających za granicą. Koniecznym etapem dla przedsiębiorcy - ale również dla pracownika - powinno być dokładne przeanalizowanie umów o uniknięciu podwójnego opodatkowania. Praca zdalna w innym kraju może też przysporzyć kłopotów w kwestii sądów właściwych dla rozstrzygania sporów między pracodawcą i pracownikiem. Analizy wymagają też zasady związane z wyżej wspomnianymi ubezpieczeniami.
Czy ZUS będzie wiedział o naszej pracy za granicą?
Problemem, który może się pojawić, jest stosunek na płaszczyźnie praca za granicą a ZUS. Ubezpieczenia społeczne w Unii Europejskiej nie stwarzają dużych problemów. Są regulowane przez Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady o numerze 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Zgodnie z tym źródłem składki powinny być płacone w kraju, który jest miejscem wykonywania pracy. Dzięki tym przepisom pracownik może otrzymać zaświadczenie o ustawodawstwie polskim, dzięki któremu możliwe będzie uniknięcie wszelkich nieprzyjemności natury administracyjnej.
W związku z tym, że coraz chętniej wybieraną formą zatrudnienia - przez obydwie strony stosunku pracy - jest praca zdalna, oferty pracy z uwzględnieniem możliwości wykonywania obowiązków poza granicami kraju pojawiają się coraz częściej. Dotyczą również państw pozostających poza UE. W takim przypadku każdorazowo niezbędne jest dokonywanie weryfikacji regulowania składek związanych z wykonywaniem pracy z konkretnego kraju. W tym przypadku szczególne znaczenie ma znajomość lokalnych przepisów. Praca przez Internet z odległego zakątka świata nie musi wiązać się z nieprzyjemnościami - ważne jest jednak uważne kontrolowanie terminów i zasad dokonywania formalności.
Jakie są plusy pracy za granicą, mieszkając w Polsce?
Praca zdalna w innym kraju ma zarówno zalety, jak i wady. Szukając ofert zagranicznych, coraz częściej można natknąć się na ogłoszenia z firm spoza granic RP. Są one chętnie poszukiwane przez pracowników ze względu na oferowane atrakcyjne stawki. Możliwość otrzymywania wysokiego wynagrodzenia i jednoczesnego pozostania w swoim ojczystym kraju to wręcz doskonała sytuacja. Pomimo pracy na odległość przy użyciu nowoczesnych technologii można z łatwością realizować się zawodowo. Jedynym czynnikiem utrudniającym nieco sytuację może być kwestia prawidłowego dopełnienia formalności.
Jak rozliczyć podatki za pracę zdalną zza granicy?
Dla wielu pracowników kuszącą opcją jest praca za granicą - podatki są jednak czynnikiem, z którym wiążą się największe wątpliwości osób szukających zatrudnienia. Istnieje szereg krajów, z którymi Polska posiada podpisane umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Są to sytuacje o tyle jasne, że jeśli pracownik spędza w kraju mniej niż 183 dni w roku, jego opodatkowanie następuje w kraju rezydencji. Jeśli liczba dni jest większa - podatki należy płacić w Polsce. Istnieją też kraje, które nie podpisały z Polską tego rodzaju umowy. Pracownicy szukający zatrudnienia za granicą często spotykają pochodzące z takich państw oferty pracy - zdalna forma wykonywania usług jest w ich przypadku dość częstą sytuacją. Konieczne jest wtedy dokładne przeanalizowanie przepisów lokalnych - właśnie pod kątem zobowiązań podatkowych spoczywających na pracodawcy i osobie zatrudnionej.