Spis treści
Ekwiwalent za odzież roboczą – czym jest i kto go otrzymuje?
W niektórych zakładach panują specyficzne warunki pracy, które uniemożliwiają pracownikowi korzystanie z jego własnej odzieży czy też butów roboczych. W takich przypadkach podmiot zatrudniający ma obowiązek zapewnić swoim pracownikom odpowiednią odzież ochronną. Warto zauważyć, że wynika to z przepisów bhp. Co więcej, przed takim obowiązkiem nie uchroni się pracodawca, który zatrudnia tylko jednego pracownika. Dzieje się tak dlatego, że realizacja tego wymogu zależy nie od ilości zatrudnianych osób, ale jest ściśle związana z warunkami, jakie panują na danym stanowisku pracy.
-
korzystanie z odzieży i obuwia roboczego jest w ogóle konieczne,
-
odzież i obuwie robocze pracownika mogłyby ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu w trakcie wykonywania czynności służbowych.
Zgodnie z art. 2377 §1 Kodeksu pracy podmiot zatrudniający będzie zobowiązany dostarczyć zatrudnionemu odzieży i obuwia roboczego, spełniającego wymagania określone w Polskich Normach zawsze wówczas, gdy w zakładzie pracy panują specyficzne warunki i wymagania technologiczne, sanitarne lub też odzież i obuwie robocze pracownika mogłyby właśnie ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu w trakcie wykonywania czynności służbowych.
Odzież własna pracownika czy firmowa – co na to przepisy?
Każdy podmiot zatrudniający może ustalić takie stanowiska, na których dopuszczone zostanie używanie przez pracowników – za ich zgodą – własnej odzieży i obuwia roboczego. Z drugiej strony, jeżeli pracodawca sam będzie dostarczał zatrudnionym odzieży i obuwia, powinien fakt ten uregulować w przepisach wewnętrznych zakładu pracy. Mowa tu o prowadzeniu ewentualnych kart przydziału odzieży. Co więcej, warto pouczyć pracowników o tym, że wydawany asortyment jest traktowany jako mienie powierzone im z obowiązkiem zwrotu lub części wyliczenia się. Oznacza to bowiem, że osoby zatrudnione ponoszą za przyznaną im odzież i buty robocze odpowiedzialność materialną.
Nowe czy używane? Jakie ubranie robocze musi zapewnić pracodawca
Pracodawca, który zdecydował się dostarczać pracownikom odzieży i obuwia roboczego, powinien pamiętać, że nie musi zapewniać fabrycznie nowych rzeczy. Wyjątkiem w tym względzie jest bielizna, zaś pozostała odzież czy obuwie mogą być używane. Ważne jest jednak, aby przed wręczeniem ich pracownikowi zostały wyczyszczone lub poddane odkażeniu. Dodatkowo muszą spełniać wymagania Polskich Norm. Jeżeli odzież takich nie spełnia, to podmiot zatrudniający nie powinien pracownika dopuścić do wykonywania obowiązków służbowych.
Ekwiwalent za własną odzież roboczą – kiedy przysługuje?
Z przepisów wynika, że tylko w niektórych przypadkach pracodawca jest zobowiązany swoim pracownikom zapewnić odzież i obuwie robocze. Zdecydowana część podmiotów zatrudniających woli się od tego obowiązku uwolnić, wypłacając zatrudnionym ekwiwalent na zakup odzieży.
Trzeba jednak podkreślić, że – zgodnie z art. 2377 § 2 Kodeksu pracy – pracodawca, kiedy chce wypłacać taki ekwiwalent za odzież, powinien ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego. Taka, co ważne, nie musi już spełniać wymogów Polskich Norm, ale powinna zachować swoje funkcje użytkowe. Jak więc wspominano, przeniesienie ciężaru zakupu takich przedmiotów na pracownika jest związane z wypłatą mu ekwiwalentu pieniężnego za odzież roboczą. Jego wysokość powinna odzwierciedlać aktualne ceny. W praktyce najczęściej pracodawcy orientują się, jaki wydatek musi ponieść pracownik.
Co z praniem odzieży roboczej?
Jeżeli pracownik samodzielnie dba o swój strój pracowniczy, to również należy mu się ekwiwalent za pranie odzieży roboczej. Wysokość tego powinna odpowiadać wydatkom, jakie ponosi osoba zatrudniona na pranie odzieży. Warto przy tym zauważyć, że ekwiwalent może być pomniejszony za ewentualne dni, w których pracownik nie świadczył pracy z uwagi na chorobę. Co więcej, przepisy nie określają szczegółowo jego górnej wysokości i dlatego w praktyce przyjmuje się, że kwestia ta powinna zostać uregulowana w przepisach wewnątrzzakładowych. Najprościej jest wówczas, gdy zatrudniony korzysta z pralni, w takim przypadku pracodawca może przyjąć cenę prania jako podstawę do określenia wysokości ekwiwalentu.
To może Cię również zainteresować