Spis treści
Zajęcie wynagrodzenia przez komornika
Egzekucja z wynagrodzenia jest najczęściej spotykanym sposobem odzyskiwania należności. Większość wierzycieli w pierwszej kolejności wymaga od komornika, aby ten zajął wynagrodzenie, które przypada pracownikowi. Komornik jest zobowiązany do wystosowania odpowiedniego pisma – odpisy wysyła zarówno dłużnikowi, jak i pracodawcy.
Podmiot zatrudniający ma zaś obowiązek nie tylko dokonywać potrąceń zgodnie z zajęciem, ale również poinformować komornika o ewentualnych przeszkodach, które uniemożliwiają mu dokonywanie potrąceń. Dopiero podjęcie wszystkich tych działań pozwoli pracodawcy na wywiązanie się z obowiązków w rzetelny sposób.
Zajęcie komornicze i obowiązek informacyjny pracodawcy
Pracodawca i długi pracownika są ze sobą związane, ponieważ zgodnie z art. 72 § 1 Kodeksu Postępowania Cywilnego organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wynagrodzenia przez przesłanie do pracodawcy zobowiązanego zawiadomienia o zajęciu tej części jego wynagrodzenia, która nie jest zwolniona spod egzekucji, na pokrycie egzekwowanych należności pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa pracodawcę, aby nie wypłacał zajętej części wynagrodzenia zobowiązanemu, lecz przekazał ją organowi egzekucyjnemu aż do pełnego pokrycia egzekwowanych należności pieniężnych.
W ciągu 7 dni pracodawca musi:
- przesłać komornikowi za okres 3 miesięcy poprzedzających zajęcie (za każdy miesiąc oddzielnie) zestawienie wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika w tym czasie i to z wyszczególnieniem wszystkich jego składników,
- w przypadku istnienia przeszkód wypłacenia wynagrodzenia za pracę – złożyć o tym oświadczenie, w szczególności podać, czy inne osoby roszczą sobie prawa do zajętego wynagrodzenia, czy i w jakim sądzie toczy się sprawa o wynagrodzenie lub czy została skierowana egzekucja do wynagrodzenia przez innych wierzycieli.
Udzielenie przez pracodawcę tych szczegółowych informacji zwolni go od ewentualnych kar, które przewidziane zostały w przepisach, dlatego każdy przedsiębiorca powinien zaznajomić się z zasadami zajęć komorniczych, by nie dopuścić się formalnych zaniedbań.
Pracownik produkcji – cebulki kwiatowe (start 02-12-2024)
Duijndam Works Sp. z o.o.
- Holandia
Specjalista/Specjalistka w biurze Fundacji
American Heart of Poland Spółka Akcyjna
- Katowice
Pracownik produkcji
Randstad Polska Sp. z o.o.
- Częstochowa
Ślusarz
Spółdzielnia SIP ZPCh
- Krosno
Pracownik produkcji
Randstad Polska Sp. z o.o.
- Gliwice
Ile komornik może zabrać z pensji w 2019 roku?
Pracodawca nie może dokonywać potrąceń z pensji pracownika zgodnie z własnym uznaniem, ale jest związany przepisami prawa pracy. Podstawową kwestią jest fakt, że potrąceń należy dokonywać z wynagrodzenia netto pracownika (czyli po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych). Dodatkowo potrąceń podmiot zatrudniający lub osoba przez niego upoważniona powinna dokonywać zgodnie z następującą kolejnością:
- Sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych – do wysokości trzech piątych wynagrodzenia.
- Sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne.
- Zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi.
- Kary pieniężne, które przewidziane zostały przez ustawodawcę w art. 108 Kodeksu Pracy.
W razie egzekucji należności wymienionych w punktach od drugiego do czwartego pracodawca może dokonać potrącenia do wysokości połowy wynagrodzenia.
Warto przy tym wskazać, że egzekucja z wynagrodzenia dotyczy również tak zwanych „trzynastek”. Ponadto, na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych pracodawca ma prawo przekazać – w pełnej kwocie – uzyskaną przez pracownika nagrodę z zakładowego funduszu nagród, dodatkowe wynagrodzenie roczne oraz należności, które przysługują mu z tytułu udziału w zyskach lub nadwyżce bilansowej.
Szczegółowe zasady egzekucji środków finansowych i określania kwoty wolnej od zajęcia omawiane są na tym filmiku:
Czy komornik może zająć najniższą krajową?
Pracownicy zarabiający minimalne wynagrodzenie, bardzo często zastanawiają się, czy i jakie kwoty mogą zostać mu zabrane z wypłaty na poczet długów. Według prawa w większości przypadków komornik nie może zająć najniższej krajowej. Warto podkreślić, że zajęcia komornicze mogą być prowadzone zarówno z konta bankowego, jak i pensji. Komornik wysyłający do pracodawcy informację, że rozpoczyna zajęcie wynagrodzenia pracownika, może otrzymać wiadomość od tego pracodawcy, że wypłaca on swojemu podwładnemu wynagrodzenie w wysokości nieprzekraczającej minimalnej krajowej.
Ile może zabrać komornik z wypłaty? Ze względu na to, że zajęcie komornicze wynagrodzenia nie może obejmować kwoty wolnej, która jest równa minimalnej pensji, to w takim przypadku pracodawca nie będzie przekazywał komornikowi żadnych pieniędzy, a pracownikowi wypłaci tyle, co do tej pory, czyli minimalną krajową. Oczywiście reguła ta nie dotyczy długu spowodowanego niepłaconymi alimentami. W takim przypadku zajęcie wynagrodzenia może wynosić nawet 60% wynagrodzenia, ponieważ taki rodzaj długów nie jest chroniony kwotą wolną od zajęcia. Alimenty są środkami na utrzymanie dziecka, dlatego w takim przypadku możliwe jest przekazanie komornikowi części minimalnego wynagrodzenia.
Bardzo ważne jest, aby pracodawca w momencie otrzymania pisma od komornika, ustosunkował się do niego, podając ewentualne powody, przez które nie może przelać komornikowi wymaganej kwoty (np. wypłacanie pracownikowi wynagrodzenia minimalnego, jeśli ma on długi inne niż alimentacyjne). Niżej wyjaśniamy, jak obliczyć zajęcia komornicze.
Powyżej tej kwoty każdy wpływ na konto może być automatycznie przekazywany przez bank bezpośrednio do komornika, bez względu na to, skąd pochodzi. Jeśli jednak na konto wpływają alimenty i świadczenia rodzinne (na przykład 500+), pieniądze te nie powinny ulec zajęciu.
Jak pracodawca patrzy na zajęcia komornicze?
Jeśli zatrudniasz się w danej firmie i przytrafiło Ci się zajęcie wynagrodzenia, niewątpliwie zastanawiasz się, jak pracodawca patrzy na zajęcia komornicze. Warto zaznaczyć, że stanowisko pracodawcy nie może zależeć od niego – obowiązuje go prawo ściśle określone w Kodeksie Postępowania Cywilnego, więc schemat jego działań zawsze będzie taki sam. Uwarunkowane jest to tym, że za nieprzestrzeganie przepisów pracodawcy grozi grzywna.
Co zrobić w przypadku zbiegu egzekucji komorniczych?
Zbieg egzekucji ma miejsce wówczas, gdy do zajętego wynagrodzenia za pracę skierowane zostaje kolejne zajęcie wystawione przez innego komornika. Wówczas pracodawca powinien niezwłocznie poinformować oba organy egzekucyjne o tym fakcie. Do momentu, w którym komornicy nie rozstrzygną pomiędzy sobą zbiegu, pracodawca ma obowiązek dokonywać potrąceń i przekazywać je do depozytu. W momencie, gdy otrzyma pismo z kancelarii o uznaniu się jednego z komorników za właściwego do prowadzenia dalszej, łącznej egzekucji, powinien przekazać potrącone kwoty na wskazany w piśmie z kancelarii rachunek bankowy.
To może Cię również zainteresować
