Spis treści
Zobacz także artykuł: Praca w szczególnych warunkach – wcześniejsza emerytura i rekompensata finansowa.
Jak zachowuje się osoba nieśmiała?
Nieśmiałość to cecha charakteru, którą stosunkowo łatwo rozpoznać na pierwszy rzut oka – zarówno u otaczających nas osób, jak i samego siebie. Większość ludzi doświadcza nieśmiałości w pewnych sytuacjach i nie ma w tym niczego złego, czasem jednak uczucie to może wręcz paraliżować i uniemożliwiać normalne zachowanie.
Osoba nieśmiała doświadcza zażenowania i skrępowania w towarzystwie innych osób, zwłaszcza obcych. Często czuje strach przed wyśmianiem lub odrzuceniem, chociaż obiektywnie nie ma ku temu podstaw. Nieśmiałość powoduje też pewne fizyczne symptomy takie jak pocenie się, rumieńce na twarzy, przyspieszone tętno oraz drżenie nóg i rąk. Osoby doświadczające tego uczucia przeważnie mają problemy z wysłowieniem się, czują pustkę w głowie, zdarza im się jąkać lub urywać wypowiedź, czyniąc ją chaotyczną.
Osoby nieśmiałe źle czują się w dużej grupie ludzi, dlatego unikają większych spotkań towarzyskich oraz wystąpień publicznych. Często wolą spędzać czas samotnie, nie oznacza to jednak, że nie potrzebują kontaktów z ludźmi. Nieśmiali mogą być bardzo otwarci i towarzyscy, pod warunkiem, że przebywają w grupie przyjaciół czy znajomych, przy których czują się dobrze i nie boją się braku akceptacji.
Czy nieśmiałość to cecha każdego introwertyka?
Powszechnie przyjęło się mówić, że nieśmiałość i introwertyzm znaczą to samo. Jest to jednak założenie całkowicie błędne. Introwertyk to typ osobowości, który czerpie energię z własnego życia wewnętrznego i nie potrzebuje stymulacji ze środowiska zewnętrznego. W związku z tym osoba taka męczy się w dużej grupie ludzi, a odpoczywa, przebywając samemu. Nie znaczy to jednak, że boi się innych – często introwertycy są pewni siebie i nie mają problemów z wystąpieniami publicznymi. Jednak po spotkaniu towarzyskim i pracy potrzebują czasu w samotności, by zregenerować siły.
Nieśmiałość jest natomiast cechą charakteru niezależną od typu osobowości. Nieśmiali mogą być zarówno introwertycy, jak i ekstrawertycy. Warto też zaznaczyć, że nie każdy introwertyk musi cechować się nieśmiałością. W większości przypadków cecha ta jest związana z niską samooceną, perfekcjonizmem, kompleksami czy stanami lękowymi, a nie z konkretnym typem osobowości.
Jakie problemy niesie za sobą nieśmiałość w pracy?
Nieśmiałość, nad którą nie potrafimy zapanować i czujemy się nią niemal sparaliżowani, może nieść za sobą szereg problemów – głównie w życiu zawodowym. Osoby nieśmiałe mają trudności z wypowiadaniem się w grupie, co może spotkać się z niezrozumieniem ze strony pracodawcy i współpracowników, zwłaszcza jeżeli dany zawód wymaga tzw. „burzy mózgów” czy prezentowania efektów swojej pracy. Nieśmiałość w pracy sprawia też, że radzenie sobie ze stresem i presją jest bardzo ciężkie, gdyż taka osoba boi się poprosić o radę lub pomoc. Ze względu na brak asertywności w pracy, nie potrafi też odmówić przyjęcia zadania, którego nie jest w stanie wykonać – w efekcie może sprawiać wrażenie, że zaniedbuje swoje obowiązki.
Z drugiej strony osoby nieśmiałe często nie wykorzystują w pełni swojego potencjału, gdyż boją się wykazania inicjatywy. Chociaż mogą się odnaleźć w pracy wielozadaniowej, nie chcą jej podjąć z powodu niskiej samooceny. Obawiają się też pogłębiania swojej wiedzy i kwalifikacji, gdyż niejednokrotnie zmagają się z wieloma kompleksami.
Jak samemu zwiększyć swoją pewność siebie?
Jeżeli borykamy się z nieśmiałością w pracy, najskuteczniejszym sposobem na poprawienie sytuacji jest zwiększenie pewności siebie. Jak samemu zadbać o samoocenę? Przede wszystkim warto zastosować metodę małych kroków. Postarajmy się w pierwszej kolejności docenić siebie i odkryć swoje mocne strony – najlepiej zapisać je w widocznym miejscu. Unikajmy porównywania się z innymi i doceniajmy swoje indywidualne cechy charakteru.
Jakie zawody są odpowiednie dla osób nieśmiałych?
Osoby nieśmiałe najlepiej odnajdą się w zawodach, w których kontakty z ludźmi są ograniczone, a praca pod presją otoczenia należy do rzadkości. Warto przy tym wziąć pod uwagę swoje indywidualne cechy charakteru i predyspozycje. Dla niektórych wymarzonym zawodem będzie pisarz lub redaktor, inni lepiej odnajdą się w roli informatyka, grafika, projektanta, księgowego czy naukowca. Osoby nieśmiałe zdecydowanie powinny unikać zawodów wymagających pracy w zespole czy wystąpień publicznych – takich jak przedstawiciel handlowy, nauczyciel, prawnik lub dziennikarz. Warto pamiętać, że stres na początku nowej pracy jest czymś całkowicie normalnym, jednak ze względu na nieśmiałość i niepewność może się przedłużać. Dlatego powinniśmy pracować nad pewnością siebie i samooceną niezależnie od charakteru zawodu, jaki wykonujemy.